Het boek is al uit en uitgeleend aan mijn zus. Zonde om het zo snel uit te lezen, maar zo gaat het als je veel tijd hebt en nieuwsgierig bent naar het verloop. Wat knap dat je je gevoel hebt gevolgd en het ook nog goed kan uiten! Heel goed omschreven Lonneke! En fijn dat je nu rust bij Mark hebt gevonden en lekker in je vel zit.
Liefs Carla v D

Je hebt schrijftalent, maar ik betwijfel of je het talent hebt om een boek over anderen te schrijven. Ik ervaar jouw boek als een monoloog. Dat is jouw goed recht. Het is jouw boek. Voor jou is het een helend boek. Dat respecteer ik.
In het boek mis ik onder meer de totale achterlijkheid van een totaal rooms en zeer conservatief dorp als Horst, dat lang achter bleef in de tijd. Waarschijnlijk ben je daar te jong voor om het te kunnen begrijpen. (…) In dat totaal achterlijke Horst had een jonge vrouw in 1965 geen enkele keus, ook al was ze al 20 jaar oud. Nu niet meer voor te stellen.
Ik schreef ook het boek GEVALLEN STER, over wat mijn beste vriend en zijn meisje overkwam, hetzelfde als Christine. En min of meer gaat ook het boek DOCHTERS over zo’n ervaringen.
Hartelijke groet, Ton van Reen

Ik heb je boek gelezen en was zeer onder de indruk. Ga het nog een keer lezen, dan kunnen we het er een keer over hebben tijdens wandeling of met glaasje wijn als we weer kunnen afspreken! Groetjes Caroline

Ik heb gisteren je boek in vrijwel één ruk uit gelezen. Wat een verhaal. Wat een drama dat je je heel lang onbewust en bewust hebt afgevraagd of je er mocht zijn. Tijdens het lezen vond ik de vorm waarin je het boek geschreven en hebt en de lezer dus meeneemt mooi. Als regisseur van je eigen leven, laat je de actrice waar het omdraait heel goed zien maar je kijkt ook als toeschouwer naar jezelf. Als klap op de vuurpijl ben je ook nog je eigen recensent. Heel erg open en ook dapper. Ik bewonder jouw vasthoudendheid en ook jouw geduld met Christine, want ik kan mij voorstellen dat daar nog meer frustratie in heeft gezeten dan je in jouw boek laat blijken. Gelukkig kon je rekenen op jouw ouders en mannen. In de weinige dingen die je ‘jouw Mark’ laat zeggen kon ik mij wel erg vinden en ik denk dan ook dat deze man een topper is die jou elke dag bevestigt dat je er mag zijn.
Hartelijke groet, Mark

Heb net je boek uitgelezen, niet slecht zo snel voor iemand die zelden leest. Het is een prachtig boek waar je erg trots op kunt en moet zijn. Wat een struggle de relatie met je bio moeder. Ik stoorde me aan het feit dat zij zich eigenlijk het slachtoffer vond van de situatie, al begrijp ik haar ook wel dat het niet niets is om 9 maanden een kindje in je buik te hebben en het geboren ziet worden en dan gaat afstaan. Maar jij had zeker het recht op meer openheid en liefde van je bio moeder. Jammer dat het een vrij gesloten vrouw was. Ik begrijp ook van jou kant die nieuwsgierigheid die je natuurlijk altijd hebt gehad naar je bio moeder en dan hoop je altijd dat het de leukste liefste vrouw van de hele wereld is. Maar helaas valt dat dan soms weer tegen op welke manier dan ook. Zo dat ik het boek heb gelezen denk ik wel dat het een lieve vrouw was maar erg moeilijk haar gevoel kon uiten. Misschien inderdaad wel door een voor haar traumatische ervaring toen met het afstaan van jou. Tenenkrommend was wel dat je bio moeder en André iedere keer uitstelde om je zus en broer te ontmoeten. Ik dacht waarom??? Het fijne is wel dat je nu weet wie het was en dat je er een leuke familie bij hebt gekregen zeker met je zus en broer. Je lijkt inderdaad op je moeder, dezelfde kin! Leuk als je je herkend als je die persoon voor de eerste keer ziet.
Groetje van Antoine van de fietsenmaker 😉

Wat een lange weg heb je afgelegd om tot je moeder’s kern te komen. En om jullie kernen kennis met elkaar te willen laten maken. Je verhaal is boeiend en spijtig en zeer openhartig. Ik ging tot aan het einde mee in je frustratie en bewonder je geduld. Dank je wel voor dit mooie boek! Ik voel de essentie van je verhaal diep in mijn buik bij de laatste foto van jou en Christine. Allebei zo dapper en eigen in omgaan met jullie gegeven. Ik zie in jullie ogen EN in jullie hoofd/gedachten de eenheid, het onvermogen en het samenvallen, vredig.. Ik hoop dat je vaak naar die foto wilt kijken. Blij en optimistisch en tevreden.
Ik wens je veel succes toe met je tweede boek!
Liefs, Helma

Wat schrijf je beeldend en met humor. Een plezier om te lezen. Zo eerlijk als jij jou gevoelens en gedachten beschrijft. Open, kwetsbaar, intens en krachtig. Alle emoties en gedachten mogen er zijn en hebben allemaal een functie om verder te komen in je proces. Fijn dat je nu met heel je familie contact hebt.
Ik kan me voorstellen dat mensen die worstelen met hun afkomst (in de breedste zin van het woord) of ” moeten” leven met geheimen uit je boek steun, moed en inspiratie halen.
Een aanrader om te lezen voor iedereen.
Lieve groet Ans Gijsbers